داغ سخن
داغ سخن
هر سخنی که آدمی را درد آورد و به فغان و عربده بکشد حجّتی انکار ناپذیر از حقانیّت آن سخن است. مثلا هیچ زنی همچون زن بدکاره از لفظ «بدکاره» به عربده نمی آید و اگر این اتهام به زن سالمی زده شود پوزخندی می زند و می رود و دلش به حماقت افتراء زن می سوزد. این نمونه را در دهها مورد دیگر می توانید به محک بزنید. این فغان هم باطناً بسیار سازنده است و از خواص امر به معروف و نهی از منکر در قلمرو معرفت است. یکی از علل رشد خزنده زشتی ها و گناهان در هر اجتماعی فقدان امر به معروف و نهی از منکر خاصه از جنبه معرفتی می باشد زیرا به انسان این اجازه را می دهد که خود را بفریبد و اعمال زشت خود را توجیه و تقدیس نماید. امر به معروف و نهی از منکر عرفانی موجب یقین مؤمنان و بیداری وجدان گناهکاران شده و لذا از پیشرفت در گناه باز می دارد. هر چند که عارفان این قلمرو در همه جا و مستمراً در حال شهید شدن می باشند. در عرصه ختم نبوت، این صاحبان معرفت هستند که حقانیّت احکام الهی را تبیین و تصدیق می کنند و وجدان بشری را بیدار نگاه می دارند. آنچه که دین خدا را زنده می دارد نه آداب و عادت و سنن بلکه معرفت بر احکام است زیرا احکام الهی بدون معرفتی به روز دچار سهویّت گشته که یا از میان می روند و یا از میان تهی شده و قلمرو مذهب ضد مذهب می شوند و عرفی بت پرستانه را پدید می آورند.
آنچه که دین خدا را در وجدان بشری زنده نگه می دارد داغ سخن عارفان است. هر چند که این داغ مستمراً بر دلشان می نشیند و در بمباران اتهام خلایق مشتعل می شوند و با این آتش است که تاریخ بشری در ظلمت فرو نمی رود. عارفان شهیدان زنده اند زیرا به نور معرفت مستمراً شیطان را رسوا می کنند.
عاشقان بودائیان عالمند داغ بودن بر دل مردم زنند
وجدان بشری و نور انسانیت فقط با امر به معروف و نهی از منکر عاشقان حقیقت برپاست.
دائرةالمعارف عرفانی جلد ۳ ص ۱۵۰
استاد علی اکبر خانجانی
برچسب ها: وجدان , انسانیت , بودا ,
[ بازدید : 118 ] [ امتیاز : 3 ] [ امتیاز شما : ]