دین به زبان ساده
موضوعات: دین،اسلام،قیامت،آخرالزمان،بهشت،جهنم،گناه،عذاب،حجاب،,
برچسب ها: دین , وجود خدا , شیطان , خودشناسی , ملائکه ,
[ بازدید : 109 ] [ امتیاز : 3 ] [ امتیاز شما : ]
آیا دین ، عاقلانه است؟
وقتی می خواھیم دروغی بگوییم دچار اضطراب و پریشانی می شویم و پس از دروغ گفتن ھم تا دم مرگ
نگران رسوا شدن آن ھستیم و آنگاه ھم که رسوا شد اعتماد را نابود کرده و در ورطه بدبینی سقوط می
کنیم و ھمه تلاشھای ما در نزد دیگران مھمل و مضحک و بی ارزش می شود . پس دروغگویی واقعاً بد و
امّ الفساد است زیرا عقل تجربی ما این امر را تصدیق می کند .
وقتی کسی را فریب داده و زنا می کنیم به طرزی جادویی به او مبتلا شده و به دامش می افتیم و
مجبوریم که خود را عاشق جلوه دھیم و در این دروغ بزرگ نیز مجبور به ریاکاری می شویم که یا مجبوریم
با او ازدواج کنیم که رابطه ای بر بدبینی و تھمت است و جھنّمی برپا می کند که در آن میسوزیم و یا اگر
فرار کنیم یاد و ابتلای این رابطه نا مشروع تا دم مرگ ما را دو شقّه می کند و آب خوش از گلوی ما پایین
نمی رود و دل ما ھرگز نمی تواند کسی را دوست بدارد و وفا کند. آیا چنین نیست ؟ پس براستی که زنا
کاری احمقانه و عذاب آور و نا حق است.
این دو تا از کبیره ھای گناه می باشد که از محرّمات ھمه مذاھب حقّه است که برخاسته از فطرت بشر
می باشد و ریشه در عقل و وجدان دارد که بطور اتوماتیک عمل می کند . مابقی امور ھم به ھمین ترتیب
است . پس اگر فقط طالب آسایش و سعادت و آرامش و عزّت در ھمین دنیا ھم باشیم و حیات پس از
مرگ و قیامت را ھم درک و تصدیق نکنیم باز ھم کفایت می کند که اھل دین باشیم . پس دینداری ، حکم
عقل است و عقل ھم وحی بدن است.
این از خاصیّت دنیوی دین . و امّا اگر طالب حیات ابدی باشیم که این ھم یک نیاز و عطش ذاتی بشر است
بھتر است که دین و معارف آن را ھم باور کنیم تا ھراس مرگ و نابودی از وجود ما برود تا در ھمین دنیا با
عزّت و آرامش بیشتری زیست کنیم. به عنوان یک مصلحت دنیوی ھر مصلحتی بھتر و آسانتر از دین
نیست . پس باور به آخرت و خدا و قیامت ھم یک باور کاملاً عقلانی و طبیعی است و براستی که آدمی از
راه عقل به دین وارد می شود به شرط این که عقل خود را تخطئه نکنیم و با آن صادق باشیم. پس ھر آدم
صادقی نمی تواند دین را طرد کند و لذا صدق نیز از اساس دین است. آنکه عاقل و صادق باشد خود به
خود اھل دین می شود . کفر محصول حماقت بشر است.
از کتاب " دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد دوم ص 75
چند این – همانی(1)
*کفر زن ھمان نازش در قبال شوھر است .
*غرور ھمان خود- فریبی است .
*دین ھمان واقعیت است .
*عشق ھمان خود پرستی در غیر خویش است .
*شرک ھمان چند منظوره بودن یک عمل است .
*ھمسر ھمان جمال نفس تو است .
*خواب ھمان مرگ خفیف است .
*آرزو ھمان دام شیطان است .
*خوشبختی ھمان رضایت است .
*صدق ھمان دین داری است .
*عرفان ھمان خود شناسی است .
*صنعت ھمان ماشین دوزخ است .
*طبیعت ھمان درب جنّت است .
*آخرت ھمان باطن است .
*ابلیس ھمان منیّت است .
*نفاق ھمان فاصله بین ذھن و دل است .
*نماز ھمان گفتگو با خویشتن خویش است .
*اندیشه ھمان جدال بین بود و نبود است .
*مستی و نشئگی ھمان عبادت کافران است .
*تن ھمان صورت روح است .
دین و واقعیت
قرآن می فرماید: «براستی که دین ھر آن واقع است .» بنظر ما ھیچ آیه ھمچون این آیه مذکور دین را
بعنوان یک جھان بینی کامل عرضه نمی کند . جھانی که عین دین است ودینی که بیان واقعیت است . از
این منظر دین یک ایدئولوژی آرمانشھری وباید ونبایدی نیست ھمانطور که در جای دیگری می گوید:« در
دین ھیچ جبری نیست.» در واقع کل جھان وجھانیان در دین است وکل عالم ھستی ھمان دین به معنای
« راه »است راھی که به خدا می رسد وھیچکس را از این راه گریزی نیست ھمانطور که قیامت کبری
ھمه به حضور خدا می رسند خواه ناخواه.
ھمانطور که بھشت ودوزخ وبرزخ وھمه طبعات وطبقاتش در دین است . وانسانھا یکی از این سه روش
ومکتب را در دین انتخاب می کنند وھمه به خدا می رسند .
از آیه مورد بحث درک می شود که دین ھمان مکتب رئالیزم است منتھی رئالیزمی صرفاً مادی بلکه یک
رئالیزم کامل که ھمه ابعاد ووجوه واعماق وطبقات عالم ھستی را شامل می شود ولذا آنان که دین را
بواسطه معرفت انتخاب می کنند از راه بھشت بخدا می رسند ولذا با واقعیت جھان آشنا شده ودرباره اش
علم می یابند ومابقی که دین را انتخاب نمی کنند از راھھای دوزخی وبرزخی وارد واقعیت جھان شده ولذا
آن را فھم نمی کنند وعلومشان تماماً فرضی وتوھمی ومحکوم به ابطال است . واین راه را ظالمانه طی
می کنند یعنی با زور.
و لذا در دین بسته به راه و روشی که انسان برای زیستن و بودنش انتخاب می کند دچار صفات کافرانه ،
مشرکانه ، منافقانه یا مؤمنانه و مخلصانه می شود . و ھمه اینھا در دین ھستند و خواه ناخواه در مسیر
ھدایت می باشند منتھی یا ھدایتی در ظلمت است و یا روشنائی . این راه یا بواسطه معرفت طی می
شود و بابصیرت و یا بواسطه جھل و توھم . یا باشوق و یا با فحش، یا با تسلیم و رضا و یا با اکراه و زور ، یا
انسان دین را انتخاب می کند و یا دین ، انسان را انتخاب می کند.
واقعیت عالم و آدم ، دین است وفقط بواسطه دین درک می شود.
از کتاب" دایره المعارف عرفانی " استاد علی اکبر خانجانی جلد چهارم ص 95